گردگیری
بعضی از روزها خیلی سخت هستند آنقدر که بی رمقت کنند ، بی حوصله ، گاهی هم بی صدا و پر سکوت...
سکوت چند ماهه وبلاگ جیغ و داد برای خودم هم عجیب است شاید هیچ گاه روزی را تصور نمی کردم که بخواهم ننویسم یا نظری ندهم ولی این روزهای برای همه پیش می آید ، برای همه ، برای همه به خودم دلداری می دهم که اشکالی ندارد سکوت هم گاهی خوب است. دلتنگی ، خیال و خلق تنگ هم مهمان اند همیشه که قرار نیست بمانند روزی می روند جایشان را لبخند ، سرزندگی ، امید ، حرکت خواهد گرفت.
نگرانی این روزهایم را هیچ وقت نداشته ام.
بگذریم میخواهم کمی تغییر کنم. ذهنم را بنویسم شاید دلنگرانی هایم را ، شاید هم درمورد همه چیز غیر خودم.
پاورقی:
1. اینجا را دوست دارم خاطره روزهای شیرین و پر شورم است.
2.کم سویی این روزهای چشمانم هم مزید بر علت سکوت طولانی شد.
2. قلم و تراش آورده ام...
سلام خدا بد نده . قبلا خیلی پر شور بودی ولی حالا... واسه این دو پست آخرت که اومدم خوندم ، شاید باورت نشه ولی بغض کرده بودم . بی معرفت یکم بنویس